بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - اعتماد / متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
محمد کاظمی| سخنان اخیر رییس‌جمهور محترم در رابطه با سهمیه‌بندی بنزین خصوصا تفویض زمان اجرای آن و بی‌خبری ایشان تا روز جمعه بهت‌آور و حیرت‌برانگیز است. برنامه‌ای که به واسطه حساسیت و اطلاع همگانی از عوارض و تبعات آن طی چند سال این دست و آن دست شده و بارها به تعویق افتاده است و یک بار زمان اجرایش لو رفته و تا آستانه بحران پیش رفته بودیم در نهایت رییس‌جمهور از وقت دقیق اجرایش خبر نداشته و روز بعد متوجه شده است! انسان از هر جهت به موضوع فکر می‌کند و از هر زاویه می‌نگرد واقعا نمی‌تواند خود را توجیه کند و در تاسف و افسوس غرق نشود. ما راجع به یک مملکت 80 میلیونی در اوج تحریم‌ها و تمرکز دشمنان ریز و درشت و در حساس‌ترین شرایط و پیرامون موضوع قیمت بنزین که همیشه بحران آفرین بوده است، سخن می‌گوییم. چگونه ممکن است رییس‌جمهور لحظه به لحظه، پیش و پس از اجرا شدن طرح در جریان نبوده و هماهنگی‌های لازم را در بالاترین سطح پیگیری نکرده باشد؟ بدتر و زجرآورتر اینکه چطور ممکن است همین موضوع که در 100 شهر موجب ناآرامی‌های خشونت‌آسا شده و قربانیان زیادی گرفته و هم اکنون خانواده‌های‌شان در عزا به‌سر می‌برند با خنده تلخ و شوخی بیان و روی زخم مردم نمک پاشیده شود؟ مردم چگونه می‌توانند این همه را هضم و خود را آرام کنند؟! نه تنها بعد از 10 روز که رییس قوه مجریه پیش از سهمیه‌بندی بنزین باید بارها با تواضع تمام در برابر مردم ظاهر می‌شد و ضرورت تعدیل قیمت بنزین را شرح می‌داد و جامعه را آماده انجام آن می‌کرد. پس از آن با این همه خسارت‌های جانی و مالی اگر مسوولان محترم جملگی با اعتذار و پیشانی‌های خیس در برابر ملت ایران حاضر و از ناکارآمدی‌ها و سهل‌انگاری‌ها و بی‌برنامگی‌ها و تندی‌ها و خشونت‌ها اظهار شرمندگی می‌کردند، کار فوق‌العاده‌ای انجام نداده بودند.
آیا دولت محترم می‌خواهد قریب به دو سال تصدی آینده خود را همین گونه سپری سازد و هیچ تغییر و چابکی و استحکام و مسوولیت‌شناسی در خویش ایجاد نکند؟ آیا نمی‌بینیم که اوضاع لحظه به لحظه حساس‌تر و صدای پای خطر نزدیک‌تر می‌شود؟ آیا هنوز مسجل نشده که در چنین شرایطی مدیران کج‌سلیقه که اتفاقا سابقه اجرایی چندانی نداشته و مانع اطلاع رییس‌جمهور از نظرات کارشناسان و مدیران باتجربه می‌شوند خود بحران سازند و حداکثر برای زمان‌های عادی ساخته شده‌اند؟ با این همه هنوز زمان هست، هنوز امکان رفع برخی از نواقص وجود دارد و هنوز می‌توان بر بزرگواری و صبر و نجابت ملت ایران تکیه کرد و صادقانه با آنها سخن گفت. من به عنوان نماینده مردم از رییس محترم جمهور می‌خواهم طی نطقی حساب شده و دقیق و با امعان نظر نسبت به آراء کارشناسان و سیاسیون خبره در سیمای جمهوری اسلامی مستقیما و زنده با مردم سخن بگوید و شجاعانه نواقص را بپذیرد و رسما از مردم عذر بخواهد و قول‌های مشخص و با زمانبندی بدهد تا بر آتش تحیر، سرگردانی، نگرانی و بی‌اعتمادی مردم آبی پاشیده شود و جامعه از التهاب کنونی رهایی یابد. بگذارید بزرگان نظام بدانند که بسیاری از ما نمایندگان این روزها در میان مردم سر به زیر شده‌ایم. ما برای بسیاری از سوالات گزنده و درست مردم جز شرمساری چیزی برای عنوان کردن نداریم. آقایان بزرگوار و محترم! اگر بشود گرانی و تورم را توجیه کرد، اگر مردم فشار حداکثری دشمنان را درک کنند، اگر حساسیت شرایط را بفهمند، اگر سیل و زلزله را طبیعی و از کنترل‌ها خارج بدانند با سوال از اختلاس‌ها چه کنیم؟ چگونه می‌شود رانتخواری‌ها را توجیه کرد؟ تعلل‌ها، خودمحوری‌ها، عدم تمکین به قانون خصوصا قوانین مربوط به حقوق ملت را مخفی نمود؟ چطور می‌شود از سوال‌ها پیرامون اختلاف مسوولان فرار کرد؟ چگونه امکان دارد که لحن سبک و ادبیات سخیف و خنده‌های تلخ مسوولان را برای مردم توضیح داد؟ آقایان مسوول و تصمیم‌گیر! مواظب سرعت زمان و صبر مردم و پیش‌بینی‌ناپذیری حوادث باشید. خداوند با ما پیمان اخوت نبسته است و به قول امام راحل بترسیم از روزی که خدای ناکرده انفجاری حاصل بشود و...