بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - اعتماد / متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
پروانه سلحشوری: مجلسی که قرار است خانه ملت باشد به افرادی نیاز داردکه از خودشان بگذرند
محمود صادقی: پیشنهاد من این است که باید از پارلمان به عنوان نماد مبارزات مردم حفاظت شود
علی لاریجانی درآستانه‌ثبت‌نام نامزد‌های انتخابات مجلس یازدهم در مصاحبه با خبرگزاری مهر اعلام کرد در دور بعدی قصد کاندیداتوری ندارد
«مجلس در رأس امور است» جمله‌ای از بنیانگذار انقلاب اسلامی و شاید ازجمله پرتکرارترین توصیفات در وصف آنچه پارلمان باید باشد. اما آیا پارلمان آنچه باید باشد، هست؟! بسیاری بر این باورند که مجلس در جایگاه واقعی خود، در راس امور قرار دارد اما این نظر همه ناظران سیاسی ایرانی نیست. مقابل این گروه از تحلیلگران و ناظران، طیفی دیگر ایستاده و به‌جد نگاهی دیگر دارند و برپایه دیدگاه انتقادی‌شان به شأن پارلمان، معتقدند که مجلس با آنچه باید باشد، فرسنگ‌ها فاصله دارد. این گروه از ناظران و حقوقدانان و البته طیفی از نمایندگان مجلس با استناد به فصل ششم قانون اساسی که قانون‌گذاری را منحصرا در ید اختیار مجلس قرار داده، معترضند که باتوجه به فعالیت برخی نهادهای موازی همچون بعضی شوراهای عالی که بعضا قوانینی فائق بر قوانین پارلمان دارند، دیگر نمی‌توان گفت که مجلس یگانه قانون‌گذار در نظام سیاسی و اجرایی کشور است. آنها همچنین با اشاره به فعالیت چندسال اخیر هیات عالی نظارت مجمع تشخیص مصلحت نظام از تعابیری همچون ورود این هیات در روند قانون‌گذاری و حتی دخالت آن در این روند انتقاد می‌کنند. گروهی دیگر حتی پا فراتر گذاشته و می‌گویند این هیات عالی نظارت عملا در حکم «شورای نگهبان دوم» نظارتی مشدد و مکرر بر مصوبات و نحوه قانون‌گذاری در پارلمان اعمال می‌کند.همزمان بعضی دیگر به توصیه‌های گاه و بیگاه از بیرون و درون پارلمان اشاره می‌کنند و از این فشارها می‌نالند که به ‌باور آنها، به‌نحوی دیگر دست و بال نمایندگان ملت را بسته است. با این همه اما نمایندگان مجلس به ‌موجب قانون اساسی، سوگند یاد می‌کنند که نگهبان دستاوردهای ملت باشند و به عنوان «امینی عادل» در انجام وظایف وکالت، امانت و تقوا را رعایت کنند.
متن سوگندنامه نمایندگان مجلس
«من در برابر قرآن مجید به خدای قادر و متعال سوگند یاد می‌کنم و با تکیه بر شرف انسانی خویش تعهد می‌نمایم که پاسدار حریم اسلام، نگهبان دستاوردهای انقلاب اسلامی ملت ایران و مبانی جمهوری اسلامی باشم، ودیعه‌ای را که
ملت به ما سپرده به عنوان امینی عادل پاسداری کنم و در انجام وظایف وکالت، امانت و تقوا را رعایت نمایم و همواره به استقلال و اعتلای کشور و حفظ حقوق ملت و خدمت به مردم پایبند باشم، از قانون اساسی دفاع کنم و در گفته‌ها و
نوشته‌ها و اظهارنظرها، استقلال کشور و آزادی مردم و تأمین مصالح آنها را مد نظر داشته باشم.»
نمایندگان اقلیت‌های دینی نیز این سوگند را با ذکر کتاب آسمانی خود یاد کردند.