بزرگنمايي:

ایرانیان جهان- یکی از راه‌های مقابله با بیماری‌ها، استفاده از ذرات با خاصیت ضدباکتریایی در محل‌های مساعد برای رشد آنها از جمله انواع مواد غذایی، بسته‌بندی مواد دارویی و محیط‌های بیمارستانی است.

با توجه به سازوکار عملکرد این ذرات، کاهش اندازه تا مقیاس نانو کارایی آنها را با افزایش چشمگیر مواجه می‌کند. بر این اساس محققان دانشگاه بین‌المللی امام خمینی در بخشی از مطالعات خود اقدام به بررسی تاثیر شوری محیط کشت گیاه مرزه بر روی مقدار و کیفیت نانو ذرات نقره استخراج شده از این گیاه کردند.

ایمان رسایی، محقق طرح خاطرنشان کرد: سنتز سبز نانوذرات به ‌عنوان یک روش مقرون‌ به ‌صرفه جهت سنتز این ذرات و عدم کنترل بر خواص ظاهری نانو ذرات از جمله اندازه و شکل آنها یکی از جمله چالش‌های موجود در روش‌های تولید نانو ذرات است.

وی افزود: بر این اساس در بخشی از این تحقیق از گیاه مرزه به ‌عنوان یک منبع جهت استخراج نانو ذرات نقره استفاده شد. از آنجایی‌که شکل و اندازه‌ نانو ذرات تأثیر زیادی بر کارایی آنها دارد، در این طرح سعی شد تا با تغییر میزان شوری محیط رشد گیاه در قالب یک طرح آزمایشی، شکل و اندازه نانو ذرات به مقادیر بهینه نزدیک شود.

رسایی ادامه داد:‌ عدم استفاده از مواد شیمیایی در فرایند سنتز نانو ذرات نقره موجب کاهش آلودگی زیست ‌محیطی و همچنین کاهش هزینه‌ فرایند شده‌است.

به گفته این محقق، نانو ذرات به دست آمده در فرایند سنتز، اندازه‌ به‌مراتب کوچکتری در مقایسه با نانو ذرات سنتز شده در حین فرایندهای شیمیایی داشته‌اند. این موضوع موجب شد تا نانو ذرات، سطح بیشتری را جهت اتصال به باکتری و مختل کردن عملکرد زیستی آنها در اختیار قرار دهند.

رسایی با بیان اینکه در این طرح نانو ذرات نقره با در نظر گرفتن تغییر میزان غلظت نمک در محیط رشد (تیمار) از گیاه مرزه استخراج شد، خاطر نشان کرد: نانوذرات سنتز شده با آزمون‌های مختلف مشخصه‌یابی، مورد ارزیابی قرار گرفتند و پس از آن عملکرد ضد باکتریایی نانو ذرات سنتز شده بر روی باکتری‌های گرم منفی و مثبت شامل Escherichia coli ) اشریشیا کلی)، Bacillus subtilis (باسیلوس سوبتیلیس) و Bacillus vallismortis (باسیلوس والیسمورتیس) بررسی شد.

مجری طرح با اشاره به نتایج به دست آمده از این تحقیق گفت: نتایج آزمون‌های مربوط به سنجش کارایی ضد باکتری نانو ذرات حاکی از آن است که نانو ذرات استخراج شده از گیاه مرزه‌ای که در تیمار حاوی 150 میکرومولار نمک طعام رشد کرده، کوچکترین اندازه و بیشترین کارایی را داشته‌اند.

این تحقیقات از سوی ایمان رسایی دانش‌آموخته مقطع کارشناسی ارشد و دکتر مریم قنادنیا و دکتر سعید باغشاهی از اعضای هیأت علمی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) قزوین اجرایی شده و نتایج آن در مجله‌ Microporous and Mesoporous Materials با ضریب تأثیر 3.649 منتشر شده ‌است.