بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - اعتماد / متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
سیدعلی‌ میرفتاح/ به ایران می‌گویند امریکاستیز، اما اگر بر واقعیت دنیا چشم باز کنی، می‌بینی این امریکاست که با ایران‌ می‌ستیزد و با ربط و بی‌ربط برای ایران و ایرانیان هزینه‌، گاه هزینه‌های گزاف می‌تراشد. می‌گویند نباید گرفتار گذشته شد و دائم از «تاریخ» پرغصه حرف زد. می‌گویند بیست و هشتم مرداد هر چه بوده، دیگر تمام شده نباید مدام نبش قبر کنیم و مصدق و دولتش را که با نقشه و پول امریکا ساقط شد، بیرون بکشیم و دادخواهی کنیم. می‌گویند هر چه بوده گذشته، بر گذشته صلوات بفرستید و ترک خصومت کنید. صدای رسانه‌های طرفدار امریکا آنقدر بلند است که خونخواهی ایران را هم از امریکا بابت بلایی که سر هواپیمای مسافربری آورد و بی‌گناهان را شهید کرد، امریکاستیزی تلقی می‌کنند. می‌گویند یک چیزی بوده و گذشته و نیازی نیست هر سال سر این زخم کهنه را باز کرده و داغ دل مردم را تازه کنید. امریکا به عراق و افغانستان حمله کرد و رسما این دو کشور را به خاک سیاه نشاند. از سرریز خشونت و جنگ و آدم‌کشی، ایران هم کم سختی ندید. کار به جایی رسید که داعشیان بی‌رحم به جان بی‌گناهان عراق افتادند و زن و بچه مردم را به اسیری بردند و مردان‌شان را کشتند. اینجا فرزندان ایران بودند که به سرکردگی حاج‌ قاسم به کمک عراقی‌ها رفتند و داعش را تار و مار کردند. در سوریه چند بار در روز روشن، جلوی چشم همه، امریکا به داعش کمک کرد و برای‌شان از هوا تجهیزات و امکانات فرستاد. باز هم گفتند ان‌شاءالله گربه است و نباید بر طبل امریکاستیزی بکوبید. امریکا از برجام خارج شد و بدترین و پلیدترین تحریم‌ها را - ناجوانمردانه- علیه ملت ایران وضع کرد.
باز هم گفتند مقصرش شما بوده‌اید که روی موشک شعار نوشته‌اید و دایم در نمازجمعه‌ مرگ بر امریکا گفته‌اید. مشکل از رسانه‌هایی است که بوق‌شان گوش فلک را کر کرده، نمی‌گذارند صدا به صدا برسد. صدای مردم ایران هم به هم نمی‌رسد، به جایش بیشتری‌ها شب‌ها، خواب‌آلوده پای ماهواره می‌نشینند تا از بابت امریکاستیزی ایران غصه بخورند و از حال‌شان ناراضی و از آینده‌شان ناامید شوند. در پایگاه امریکایی‌ها یک پیمانکار کشته شده، ‌در عوض امریکا به دشمنان داعش حمله کرده و بیست و شش نفر را کشته و اسمش را هم گذاشته تلافی. باز هم می‌گویند طرف امریکاست، حق دارد، برایش افت دارد که به جای یک نفر فقط یک نفر را بکشد. او عادت کرده به جنایت، عادت کرده به شقاوت و عادت کرده که دنیا را به آتش بکشد. می‌گویند امریکا حافظ صلح جهان است و حق دارد نگران بمب هسته‌ای و مناسبات خاورمیانه باشد. می‌گوییم این امریکا اولا خودش دوبار بمب هسته‌ای بر سر بی‌گناهان انداخته، ثانیا بیش از هر کشور دیگری به دیگران حمله کرده و بیش از هر حاکم جباری دستش به خون بی‌گناهان آلوده است، می‌گویند باز هم که دارید حرف چپی‌ها را می‌زنید؛ مناسبات دنیا عوض شده، دیگر نباید قیافه ضدامپریالیست به خودتان بگیرید. ببینید دیگران چطور دست به خواب قالی امریکا می‌کشند، شما هم بکشید و قال قضیه را بکنید که شتر امریکا عالی‌گردن است... ما متهم به امریکاستیزی هستیم اما تا به امروز هیچ هواپیمای مسافربری را ساقط نکرده‌ایم. ما امریکاستیزیم اما هیچ کودتایی را در امریکا یا در هر کشور دیگر که متحد امریکاست، طراحی نکرده‌ایم. ما امریکاستیزیم اما از هیچ دیکتاتوری حمایت نکرده‌ایم. ما امریکاستیزیم اما پول‌های امریکا را در هیچ بانکی بلوکه نکرده‌ایم. ما امریکاستیزیم اما هیچ‌ وقت با هواپیمای انتحاری به برج‌های دوقلو نزده‌ایم. ما امریکاستیزیم اما در عوض با داعش و داعشیان جنگیده‌ایم. ما امریکاستیزیم اما طالبان دست‌پرورده امریکا، ‌به گواه هیلاری کلینتون دست‌پرورده امریکا، سر دیپلمات‌های‌مان را گوش تا گوش بریدند و ما خشم‌مان را فرو خوردیم... ما امریکاستیزیم اما این امریکاست که به دستور شخص ترامپ بر سر قهرمان ملی‌مان موشک می‌اندازد... بعضی مرگ‌ها عین زندگی‌اند. خدای متعال با شهدایش تعارف که نکرده، زنده‌شان خوانده. آنها حقیقتا زنده‌اند و نزد خدا روزی می‌خورند. سردار سلیمانی زندگی‌اش تمام برکت بود و اخلاص و مهربانی. هیچ ‌کس به اندازه او برای امنیت و آسایش هموطنانش زحمت نکشیده و هزینه نداده. هیچ کس به اندازه سلیمانی با ظلم، کفر، تحجر و انحراف نجنگیده. کدام فرمانده فروتنی را سراغ دارید که بیش از چهل سال لباس رزم از تن درنیاورد و بر سر هیچ‌ کس منت نگذارد. سهل است ‌از عارف، عامی، بزرگ و کوچک منت هم بپذیرد. مرگ چنین انسان بزرگی نمی‌تواند شبیه دیگر مرگ‌ها باشد. شهادت یعنی همین که خداوند به مرگت برکتی دهد که دوست و دشمن حیران بمانند. اولا که شهادت او حجت موجهی است برای شقاوت و پلیدی امریکا. شهادت سردار سلیمانی حجت موجهی است بر ایران‌ستیزی امریکا. از این گذشته شهادت او به حبل‌المتینی می‌ماند که همه مردم ایران را یک‌بار دیگر با هم متحد می‌کند. حیرت‌انگیز است این همه عشق و علاقه ایران‌دوستان به سردار بزرگوارشان. حاج‌قاسم همان حجت خداست که می‌تواند چپ و راست و شهری و روستایی و این‌طرفی و آن‌طرفی را برادروار کنار هم بنشاند و علیه دشمن پلید متحدشان کند. کمتر بندگانی هستند که چنین سعادتمند بزیند و چنین سعادتمندانه به دیدار معبود بشتابند. دست راستت زیر سر ما سردار.