بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - پازل مشترک پاریس و واشنگتن علیه ایران
سایز متن الف الف
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/6188070
k ٣.٤
٠
نامه نیوز / متن پیش رو در نامه نیوز منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.
آزادی جلال روح الله نژاد، شهروند ایرانی از فرانسه و عدم استرداد وی به ایالات متحده ، منجر به نارضایتی شدید وزارت امور خارجه آمریکا شده است. کار به جایی رسید که اخیرا مورگان اورتگاس سخنگوی وزارت امورخارجه آمریکا با انتشار بیانیه ای که روی وب سایت رسمی این وزارتخانه قرار گرفته است، نسبت به آزادی شهروند ایرانی متهم به دور زدن تحریم های آمریکا از زندان های فرانسه ابراز تاسف کرد. مقامات کاخ سفید و وزارت امور خارجه آمریکا از دولت فرانسه خواسته بودند تا روح الله نژاد را به اتهام تلاش برای دور زدن تحریمهای یکجانبه و غیر قانونی آمریکا به واشنگتن مسترد کند.
نکته حائز اهمیت اینکه دیوان عالی فرانسه نیز حکم اولیه یک دادگاه در این کشور مبنی بر استرداد روح الله نژاد به آمریکا را تایید کرده بود. با این حال، پیگیری نهادهای امنیتی و قضایی کشورمان سبب شد تا روح الله نژاد در نهایت آزاد شود و به ایران بازگردد. در همین راستا، رولاند گابریل مارشال که به جرم اقدام علیه امنیت ملی در دادگاه عمومی و انقلاب تهران به 5 سال زندان محکوم شده بود، با گذراندن بخشی از دوره محکومیت خود، با استفاده از تخفیف مجازات در روزهای اخیر از زندان آزاد شد و در اختیار سفارت فرانسه در تهران قرار گرفت.
مقامات آمریکایی، اقدام دولت فرانسه را مصداق دور زدن کاخ سفید و معامله پاریس- تهران قلمداد می کنند. فارغ از جنبه قضایی ماجرا( که البته از اصالتی به لحاظ واقعی و حقوقی برخوردار نیست)، این ماجرا از لحاظ حیثیتی نیز برای مقامات آمریکایی به شدت گران تمام شده است. وزارت خارجه آمریکا در بخشی از بیانیه خود، مقامات فرانسوی را متهم کرده است که رعایت مناسبات دوجانبه با ایالات متحده را نکرده و عهد و پیمان خود با واشنگتن را نقض کرده است. اما سوال اصلی اینجاست که آیا اقدام اخیر فرانسوی ها، نشان دهنده تغییر رویکرد و مشی کلان آنها در قبال ایران و دوری گزینی مطلق یا حتی نسبی از کاخ سفید می باشد؟ پاسخ این سوال مسلما منفی است!
واقعیت امر این است که پاریس و واشنگتن پازل استراتژیک مشترکی را در قبال جمهوری اسلامی ایران چیده اند. هدف از چینش پازل مشترکی که به صورت مشخص، دونالد ترامپ و امانوئل مکرون روسای جمهوری آمریکا و فرانسه آن را از سال 2017 میلادی تا کنون تعریف و ترسیم کرده اند، "مهار همه جانبه ایران" است. این استراتژی کلان، بارها در سخنان و مواضع مکرون و ترامپ مورد توجه و تاکید قرار گرفته است. بدون شک اقدام هوشمندانه اخیر جمهوری اسلامی ایران در آزادسازی شهروند ایرانی دربند فرانسه و ممانعت از استرداد وی به آمریکا، مصداق بازگشت فرانسه از مشی کلان خود در قبال جمهوری اسلامی ایران نیست. کاخ الیزه کماکان نسبت به موضوعات و اهدافی مانند تحدید توان موشکی و مواجهه با رویکرد منطقه ای ایران و فراتر از آن، تبدیل برجام به یک توافق جدید و محدود کننده تر پایبند می باشد. نباید فراموش کرد که یکی از اصلی ترین دلایل تاخیر مقامات اروپایی در تامین منافع جمهوری اسلامی ایران پس از خروچ کاخ سفید از برجام، رایزنی های مشترک میان ژان ایو لودریان وزیر خارجه فرانسه و مایم پمپئو وزیر خارجه آمریکا بوده است. محصول و خروجی این رایزنی ها، وقت کشی اروپا در تامین منافع حداقلی ایران و حتی تاخیر در راه اندازی موثر اینستکس( ساختار مالی ویژه اروپا) بوده است.
اگرچه دونالد ترامپ به صورت مشخص از نوامبر سال 2019( آبان ماه 1398) و متعاقب مجادلاتی که با مکرون در نشستهای متعدد ناتو پیدا کرد، دیگر تمایلی نسبت به نقش آفرینی خاص فرانسوی ها در قبال برجام و موضوعات مشابه در قبال ایران ندارد، اما این به معنای تجدید نظر کاخ الیزه در استراتژی ضد ایرانی مشترک پاریس- واشنگتن نیست! مقامات آمریکایی طی ماههای گذشته، تمایل دارند که به جای فرانسه، ظرفیت کشورهایی مانند ژاپن ، عمان و سوئیس را در پروسه انتقال پیام های خود به ایران فعال کنند. همین مسئله تاحدود زیادی منجر به نارضایتی فرانسه از ایالات متحده آمریکا شده است. اما این نارضایتی باید به گونه ای صحیح مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد!
نکته مهم تر اینکه احتمالا ژان ایو لودریان به دلیل روابط خاص و نزدیکی که با پمپئو دارد، در آینده ای نزدیک بر سر جبران مافات ناشی از آزادی جلال روح الله نژاد با واشنگتن وارد مذاکره و حتی معامله خواهد شد. حتی ممکن است به زودی فرانسوی ها در راستای اثبات پایبندی خود به نقشه راه مشترکی که با واشنگتن در قبال ایران ترسیم کرده اند، مواضع تند و غیر منطقی قبلی خود علیه کشورمان از جمله لزوم محدودسازی توان موشکی و تجدیدنظر در رویکرد منطقه ای ایران را دوباره مطرح کنند. از این رو نباید اقدام اخیر فرانسوی ها را به مثابه یک "نقطه آشکارساز" در "تغییر رویکرد ضد ایرانی" مقامات کاخ الیزه مورد توجه و تفسیر قرار داد.