بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - وطن امروز / « توصیه می‌کنند جنتلمن باشیم! » عنوان یادداشت روزنامه وطن امروز به قلم میکائیل دیانی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
چند سال پیش رفته بودم پیش دکتر احمد نقیب‌زاده که درباره روابط بین‌الملل بعد از برجام مصاحبه کنم؛ گفت‌وگوی مبسوطی شده بود اما گل‏واژه گفت‌وگو این بود که «در روابط بین‌الملل، قانون جنگل حاکم است!» یعنی بودن در وضع طبیعی است که همه می‌خواهند بر دیگری سلطه داشته باشند؛ همه در کمین همدیگر‌ند و هر کدام توان داشته باشد و ذره‌ای ضعف در طرف مقابلش ببیند به او حمله‌ور می‌شود و می‌کشد و می‌خورد و می‌برد؛ درست می‌گفت! در این جنگل وحشی بین‌المللی اگر ذره‌ای عقب بنشینی پنجه‌های تیز بالا می‌آید و تنت پاره‌پاره می‌شود! گرگ‌های درنده نمی‌نشینند تا تو مهربانی‌ات را نشانش ‌دهی! تا پیغام‌آور صلح باشی! در این جامعه بین‌المللی باید گفت «گور بابای سازمان ملل متحد!» سازمان مللی که همیشه طرف ظالم است! حق وتو‌اش برای اوست! شورای امنیتش طرف اوست و هر بار که گرگ‌ها زخمی می‌زنند، به‌مثابه مصلح کل وارد می‌شود و دعوت به خویشتن‌داری می‌کند! مثل همین امروز که بعد از ترور شهید محسن فخری‌زاده، دانشمند هسته‌ای ایران، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل خواستار خویشتن‌داری همه طرف‌ها شد. مثل فردای ترور حاج‌قاسم که همین را گفتند! اصلا کارکرد سازمان‌های بین‌المللی در این نظم نوین استکباری ساخته آمریکایی- اسرائیلی همین است. بازرسان آژانس انرژی اتمی‌اش لیست دانشمندان هسته‌ای ایران را برای ترور آماده می‌کنند و به آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها می‌دهند، آنها ترور می‌کنند و سازمان ملل در طرفداری تروریست‌هایش وارد میدان می‌شود که «ایران مظلوم ترور شده! خویشتن‌دار باش! بگذار سرمایه‌هایت را یک به یک نابود کنند و حیثیتت را لکه‌دار کنند و تحقیرت کنند اما کاری نکن که بگویند خویشتن‌داری نکرده‌ای!» این لفظ «همه طرف‌ها!» هم در این توصیه‌های شیک و مجلسی سازمان مللی شوخی‌ای بیش نیست! کدام همه طرف‌ها؟ آنها که زده‌اند و رفته‌اند! تنها ما مانده‌ایم و داغی بر دل که اگر «نزنیم می‌زنند!» دوباره می‌زنند، سه باره می‌زنند؛ می‌زنند و به ریش‌مان می‌خندند و سازمان ملل‌شان را جلو می‌اندازند که توصیه به جنتلمنی کند؛ به خویشتن‌داری! لعنت به آن که می‌خواهد توان خویشتن‌داری ما را بیازماید و با همین دست فرمان ملت ایران را تضعیف کند و یک یک نخبگان و بزرگان ما را بگیرد! یک روز شعار می‌دادند «آمریکا در چه فکریه / ایران پر از بهشتیه!» در حالی که ایران پر از بهشتی نبود! ایران پر از سلیمانی هم نبود! ایران پر از فخری‌زاده هم نیست! این ترورها توان ما را از بین می‌برد و اگر جنتلمن بنشینیم و خویشتن‌داری کنیم و پاسخ درخوری ندهیم چیزی از خویش و خویشتنی‏مان باقی نمی‌ماند که بخواهیم دارایی ‏اش کنیم!