بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - وطن امروز /متن پیش رو در وطن امروز منتشر شده و انتشار آن در اخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
فرزانه دانایی/ مساله‌ای که درباره ادراک‌سازی در مقابل 2 حادثه خرابکاری در تأسیسات نطنز و ترور شهید فخری‌زاده نگرانی به وجود آورده است، ربط این 2 حادثه به انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا و تلاش برخی در داخل کشور برای بی‌اهمیت نشان دادن آنها در جهت رسیدن به فرصت مذاکره با دولت بایدن است. این افراد در همراهی با رسانه‌های دموکرات آمریکایی بیان می‌کنند هدف اصلی رژیم صهیونیستی که احتمالا این کار را با آگاهی دولت آمریکا یا عربستان سعودی انجام داده، وخیم‌تر کردن شرایط بین ایران و آمریکا در جهت رساندن 2 کشور به درگیری نظامی هر چند محدود و مقطعی است تا بلکه بتواند راه بازگشت دولت بایدن به برجام را بسته و شرایط را برای درگیری نظامی شدیدتر بین 2 کشور فراهم کند. این مساله‌ای است که طی چند روز گذشته بشدت در رسانه‌های وابسته به دموکرات‌ها در آمریکا دنبال می‌شود و در داخل نیز عده‌ای از کسانی که معتقدند برای رسیدن به مذاکره با آمریکا باید صبر استراتژیک پیشه کرد و پاسخی به این اقدامات صهیونیست‌ها نداد، با این خط رسانه‌ای همراهی می‌کنند. اما اگر این سیاست در پیش گرفته شود، این تنها ادراک‌سازی جمهوری اسلامی از قدرت و اقتدارش در مقابل دشمن خارجی نیست که زیر سوال می‌رود و علاوه بر فرستادن پالس ضعف در مقابل آمریکا و متحدانش در منطقه، ادراکی که جمهوری اسلامی در داخل کشور بین افکار عمومی ایجاد می‌کند نیز دارای اهمیت بسیاری است.
در شرایطی که هنوز عده زیادی هستند که حمله به عین‌الاسد را پاسخ مناسب و درخوری به شهادت سردار قاسم سلیمانی نمی‌دانند، هنوز گزارش درستی از دلایل و چگونگی خرابکاری در سایت نطنز ندیده‌اند و حالا هم با ترور شهید فخری‌زاده و دیدن واکنش رسانه‌ای تعدادی از موافقان سازش با غرب، احساس می‌کنند کسی به احساسات وطن‌پرستانه و غرور آنها توجهی ندارد. مهم‌ترین مساله بعد از ادراک‌سازی و تصویرسازی برای طرف غربی، ادراک‌سازی برای افکار عمومی در داخل کشور است. تصویری که ما از خود به ‌عنوان یک ایرانی داریم چطور تحت‌الشعاع این حادثه قرار می‌گیرد؟ احساس عصبانیت، خشم و درخواست آنها برای انتقام سخت چطور کنترل و مدیریت می‌شود و قرار است مردم چه تصویری از اقتدار و قدرت کشور خود در مقابل دشمنان پست خارجی داشته باشند که تنها سلاح‌شان در مقابل قدرت ایران، هدف قرار دادن دانشمندان این کشور است؟
فراهم کردن شرایط برای رویارویی و مذاکره مستقیم با آمریکا جهت بازگشت این کشور به برجام شاید برای عده‌ای به ‌قدری جذاب باشد که بتوانند از کنار برخی مسائل مهم مانند هدف قرار دادن مسؤولان نظامی، امنیتی و علمی کشور براحتی عبور کنند. با این‌ حال ادراک‌سازی و نمایاندن تصویری از ایران به دشمن خارجی که به دلیل مذاکره با آمریکا خواهان واکنش نشان دادن در مقابل اقدامات خرابکارانه و تروریستی دشمنش در داخل خاک خود نیست، باعث ایجاد ناامیدی و احساس حقارت در داخل کشور خواهد شد که تا مدت‌ها می‌تواند بر تمام ارکان سیاسی کشور - از جمله انتخابات که این روزها بیشتر از هر چیز دیگری مورد علاقه و توجه عده‌ای در داخل کشور است- سایه بیندازد. ادراک‌سازی‌ها در روابط بین‌الملل در شرایط عادی رخ نمی‌دهد و این بحران‌ها هستند که تصویر موردنظر هر کشور را در ذهن مسؤولان دولت‌ها و سازمان‌های مختلف بین‌المللی نقش می‌زنند. 
شاید صهیونیست‌ها به این فکر کرده باشند که برخی در داخل ایران به دلیل تلاش برای رسیدن به توافقی تازه با آمریکا فعلا عکس‌العملی در مقابل این اقدامات از خود نشان ندهند و عده‌ای را نیز قانع کنند که نباید به سمت انتقام سخت رفت اما داشتن گزینه‌های مناسب برای پاسخگویی به مسؤولان مستقیم این نوع اقدامات در رژیم صهیونیستی، کشورهای عرب منطقه و آمریکا مطمئنا برای طرفداران گزینه مذاکره با آمریکا نیز جذاب خواهد بود. اگر قرار باشد به هر دلیلی ایران دوباره به میز مذاکره با آمریکا بازگردد، بهتر است طلب‌های قبلی خود را با دشمنانش تسویه کرده باشد و با تصویر یک کشور مقتدر و توانا در عرصه نظامی و امنیتی و اطلاعاتی وارد میدان مذاکره شود. از دست رفتن برخی توانایی‌های هسته‌ای کشورمان در مذاکرات قبلی با آمریکا حالا بیشتر از هر زمان دیگری ایران را در موضع پایین در مذاکرات قرار داده است اما نباید اجازه داد در مذاکرات احتمالی بعدی، تصویری که از ایران در ذهن مخاطب خارجی وجود دارد، تصویری از مسؤولانی باشد که به دلیل هراس از از دست دادن فرصت مذاکره، جلوی اقدامات مختلف جهت به نمایش گذاشتن اقتدار ایران در مقابله با دشمنانش را گرفته‌اند.
در کنار این موارد، نکته نگران‌کننده تکرار این قبیل اقدامات تروریستی توسط رژیم صهیونیستی است. این برآورد که ایران در مقابل ترور مقامات ارشد خود واکنش قاطعی نشان نمی‌دهد، بسیار نگران‌کننده است.