بزرگنمايي:

ایرانیان جهان -
سرمقاله ایران/ ابقای فلاحت پیشه؛ تضمین میانه روی در کمیسیون امنیت ملی
٣٠
٠
ایران / « ابقای فلاحت پیشه؛ تضمین میانه روی در کمیسیون امنیت ملی » عنوان یادداشت روزنامه ایران به قلم مهراوه خوارزمی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم در آغاز چهارمین سال فعالیت یک بزنگاه مهم را تجربه می کند. علیرضا رحیمی از اعضای این کمیسیون با انتشار یک توئیت از احتمال ورود حشمت الله فلاحت پیشه، مجتبی ذوالنوری، مصطفی کواکبیان و علاءالدین بروجردی به رقابت برای برعهده گرفتن مسئولیت کمیسیون خبر داد، این در حالی است که به گفته برخی منابع خبری اعلام آمادگی فلاحت پیشه که طی یک سال اخیر ریاست این کمیسیون را بر عهده داشته هنوز در ابهام قرار دارد و گویا کارشکنی‌های انجام شده در برابر اقدامات او به عنوان رئیس کمیسیون در این وضعیت بی تأثیر نیست. نکته نگران‌کننده توئیت رحیمی اما آنجایی است که او از وجود «نوعی وزن کشی فراکسیونی» در این انتخابات سخن به میان آورده است. وزن کشی که همین چند روز پیش در عین ناباوری جایگاه هیئت رئیسه مجلس را از وجود معدود نمایندگان تأثیرگذار محروم کرد و حالا گمان این می رود که همین تأثیر نامطلوب را بر انتخابات ریاست یکی از مهمترین کمیسیون های مجلس بگذارد. کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی به عنوان یکی از مراکز تصمیم‌ساز در حوزه‌های سیاست و روابط خارجى، دفاع، اطلاعات و امنیت تعریف شده است با این حال این نهاد زیرمجموعه قوه مقننه در سال‌های گذشته با کمتر اثری از استقلال نظر و تأثیرگذاری فعالیت می‌کرد. این در حالی بود که در 14 سال متوالی یک چهره ثابت ریاست کمیسیون را بر عهده داشت و با نوعی محافظه کاری آن را اداره می کرد. اما از یک سال پیش حضور فلاحت پیشه به عنوان یک چهره جدید که نظرات صریح و گاه متفاوتش را با مراعات چارچوب های حاکم بر منافع ملی مطرح می کرد توانست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی را در جایگاه قابل اعتنای یک کمیسیون تصمیم‌ساز و اثرگذار قرار دهد که سعی دارد در چارچوب ملاحظات خاص نهادهای قدرت محاط نباشد. او تا پیش از این مسئولیت در زمره معدود نمایندگانی بود که نه فقط در کسوت نماینده عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی بلکه از جایگاه یک کارشناس حاذق و مستقل مسائل بین المللی مرجع رسانه‌ها برای تحلیل وقایع و پیش‌بینی نتایج تحولات بود و در این تبیین و تحلیل مستقل از تعلقش به جریان سیاسی متبوع خود و صرفاً بر اساس منافع ملی عمل می کرد. فلاحت‌پیشه همین ویژگی‌ها را با خود به ریاست کمیسیون برد. رئیسی که همچون گذشته در دسترس رسانه‌ها بود و در رسانه‌ای کردن نظرات خود و کمیسیون متبوع اش و تبیین راهکار مسائل پیش روی کشور امساک نمی کرد. او همچنین نشان داد که برای تعریف الزامات امنیت ملی به نشستن پشت میز و تکرار مکررات اعتقادی ندارد. شنیده‌ها و دیده‌ها حاکی است که با سفر به مناطق مختلف کشور مشاهده مسائل از نمای نزدیک را دردستور کار خود قرار داد تا بنای تصمیم ها بر مبنای واقعیات قرار گیرد. با چنین ویژگی‌هایی اگر به هر دلیل عمر ریاست فلاحت پیشه بر کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس کوتاه باشد مایه تأسف است. چرا که حضور یکساله او در این جایگاه تصویری میانه رو از این کمیسیون مهم مجلس ترسیم کرده است. اگر چه حالا معیار و استاندارد متفاوتی شکل گرفته ؛ با این معیار آنها که در گذشته سابقه ریاست کمیسیون را داشته اند نمی توانند تکرار گذشته خود باشند و آنها که برای نخستین بار این مسئولیت را بر عهده می گیرند مدام در مظان یک مقایسه اند.