چاپ

ایرانیان جهان - آرمان ملی / متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
نعمت احمدی / شهید محسن فخری‌زاده آدم عادی‌ای نبود. او مورد تحریم شورای امنیت سازمان ملل بود که همه اینها به معنای شناخت کافی از اوست. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل از اینکه نام محسن فخری‌زاده را فراموش نکنید و به خاطر بسپارید سخن گفته بود که نشان می‌دهد فخری‌زاده رصد کسانی بوده که با پیشرفت‌های هسته‌ای ایران مخالفند. از طرفی، سابقه ترور و شهادت چهار نفر از دانشمندان هسته‌ای دکتر علیمحمدی، شهریاری، احمدی‌روشن و رضایی‌نژاد را در سال‌های گذشته داریم که نشان می‌دهد فخری‌زاده هم در تیررس بوده است. اما از عصر جمعه که این اتفاق رخ داد، این پرسش مطرح است که آیا نباید علاج واقعه را قبل از وقوع کرد؟ سر دادن شعار امنیت، دردی دوا نمی‌کند. آیا فردی در جایگاه دکتر فخری‌زاده نباید با یک ماشین ضدگلوله رفت‌وآمد کند و مسیر ترددش پاکسازی شود؟ از دیگر جمله پرسش‌هایی که مطرح است اینکه منافذ کجاست؟ پرونده شهید تهرانی‌مقدم به کجا رسید و آیا توانستیم به سرنخی برسیم؟ دست اسرائیل در کار است، چرا و چطور فخری‌زاده‌ای که به نقل از نشریه فارین‌پالیسی یکی از پنج شخصیت ایرانی در فهرست 500نفره قدرتمندترین افراد جهان معرفی شده و می‌دانیم در تور امنیتی‌ها و مخالفان بوده، را از دست می‌دهیم؟ متاسفانه در سالروز شهادت ترور شهید شهریاری این اتفاق تلخ رقم می‌خورد، درحالی‌که هنوز به سالگرد شهادت قاسم سلیمانی نرسیده‌ایم. ما نمی‌توانیم به دشمن بگوییم چرا دشمنی می‌کند ولی از سازمان‌ها و نهادهای داخلی انتظار پاسخگویی داریم. حتی اگر کرک و پشم همه دشمنان در خارج را هم بریزیم، پاسخ کوتاهی صورت‌گرفته در داخل را چه کسی می‌پردازد؟
پرونده حاج قاسم به کجا رسید؟ گرای شهید سلیمانی را کجا دادند؟ شهید حسن تهرانی‌مقدم که پدر موشکی ایران است را از دست دادیم. آیا کسی نباید در داخل پاسخگو باشد؟ آیا کسانی که دستگیر می‌شوند، فی‌الواقع همان کسانی هستند که طرح و برنامه ریختند؟ برخی رسانه‌ها تیم ترور را 12 نفر دانسته‌اند که این تعداد خود نیازمند پشتیبانی حداقل 50نفره است. سرچشمه را پیدا کنیم تا بتوانیم امنیتی برای دانشمندان کشورمان داشته باشیم. این شخص آنقدر جایگاه داشته که نتانیاهو با آن کیفیت به صورت علنی گفت این اسم را به خاطر بسپارید. دیگر از این صریح‌تر چه می‌خواستیم؟! امنیت این افراد در داخل برعهده کیست؟ پاسخگوی داغی که بر دل ملت گذاشته شد، کیست؟ آیا اسرائیلی‌ها با زبان عبری وانت نیسان تهیه دیده‌اند و موتورسیکلت تهیه کرده‌اند؟ آیا هیچ رد و نشانی ندارند؟ دو مساله در اینجا مطرح است؛ نخست اینکه وقتی می‌دانستیم فخری‌زاده به این کیفیت موردنظر اسرائیلی‌ها بوده، نباید یک تور حمایتی کاملا سیو و مطمئن داشته باشد؟ و دوم اینکه، سرنخ ترور دانشمندان قبلی به کجا رسید؟ چرا نتوانستیم منافذی که طی تحقیقات پرونده‌ها بدان رسیدیم را ببندیم تا دوباره تور بازی برای دانشمندان پهن نشود؟ نتانیاهو از اینکه در هفته گذشته اقداماتی انجام داده که نمی‌تواند بگوید هم پرده برداشته و اکنون پرسش اینجاست آن اقدامات چه بوده و برای جلوگیری از تکرار آن چه باید کرد؟ همه امید و شوق‌مان این بود که در منطقه آشوب‌زده خاورمیانه در داخل کشور امنیت دانشمندان کامل و دقیق است اما در روز روشن در یک منطقه پرتردد مثل جاده دماوند- آبسرد، عملیاتی اینچنین انجام می‌شود و ما انگشت به دهان می‌مانیم که واقعا چه شد که دکتر فخری‌زاده را اینچنین درحالی‌که می‌توانستیم سال‌ها از وجودش بهره‌مند باشیم، از دست دادیم؟