ایرانیان جهان-
سایت تحلیلی نشنال اینترست اخیرا مقاله ای با قلم «یورگن اورستروم مولر» مقام ارشد سابق وزارت امور خارجه دانمارک با عنوان «آیا برگزیت مانع رشد اقتصادی انگلیس است؟» منتشر نموده است. ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.
شبحی که اقتصاد انگلیس را درگیر خود می کند، بهره وری پایین است. مطالعه ای که سال های 2007–2016 را در بر می گیرد، رشد بهره وری سالانه 1/0 درصد را برای انگلیس ثبت نموده رقمی پایین تر از رشد اقتصادی در آلمان، فرانسه و اسپانیا و هم تراز با ایتالیا.
در سال 2015، درست قبل از برگزیت، رشد بهره وری در فرانسه 27 درصد و در آلمان 35 درصد بیشتر از انگلیس بود. از آن زمان تا سال 2019 رشد بهره وری در منطقه یورو با 2.4 درصد ، آلمان 3.1، فرانسه 3.4، اسپانیا 1.5 و انگلیس هم تراز با ایتالیا با 0.5 درصد افزایش یافته است.
تاکنون هیچ کس به خود زحمت بحث و گفتگو در این مورد را نداده است که آیا برگزیت رشد بهره وری را به عنوان جدی ترین مانع برای حضور مجدد اقتصاد افزایش می دهد؟
باید گفت تحصیلات بسیار حیاتی است، اما بازخورد دانشگاهها برگزیت را مضرتر از مفید می دانند. برنامه اراسموس ، هماهنگ کردن تبادل دانشجو در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا، امتیازات بالایی را از معلمان و دانش آموزان کسب کرده است.
انگلیس این برنامه را که به عنوان مزیتی برای دانشجویان و تقویت دانشگاه های انگلیس محسوب می شد، ترک کرد. برنامه ناوبری ماهواره ای گالیله بسیار پر هزینه است. پس از برگزیت، انگلیس در عملیات و توسعه آن مشارکت نخواهد کرد. طی سالهای اخیر در انگلیس طرح ساخت یک سیستم ملی کم و بیش مشابه به دلیل هزینه ها کنار گذاشته شد. گزینه ای که اکنون در حال بررسی است، اما ایجاد آن نه آسان خواهد بود و نه ارزان.
در داخل اتحادیه اروپا، هزینه سود از طریق تقسیم هزینه ممکن است برای انگلیس سودآور باشد. در خارج از اتحادیه اروپا، سود و منفعت در برابر انگلیس قرار می گیرد. بیشتر پرونده های قرمز در انگلیس نتیجه عضویت در اتحادیه اروپا نیست، بلکه به دلیل فشار داخلی است. حمایت از حفاظت از محیط زیست، تغییرات آب و هوایی، و ایمنی و بهداشت در اتحادیه اروپا بسیار قوی است.
آزادی در انعقاد موافقت نامه های تجارت آزاد با کشورهای غیر اتحادیه اروپا نویدبخش نیست. چرا انگلیس در خارج از اتحادیه اروپا باید بتواند بیشتر از داخل با کشورهای سوم تجارت کند و چرا همکاری با کشورهای غیر اروپایی که بر کالاها متمرکز هستند در حالی که برتری رقابت انگلیس در خدمات وجود دارد، بتواند اقتصاد انگلیس را تقویت می کند.
تاکنون، FTA با هفتاد کشور منعقد شده است، اما شصت کشور عضو آن خواهان ادامه تجارت دقیقاً با همان شرایط با کشور مورد نظر است. به عبارت دیگر نوعی واگردانی. مهره سخت این است که در انگلیس نه تنها باید رشد بهره وری حاصل شود، بلکه باید بالاتر از رقبای پیشرو باشد.
یک تعهد بزرگ مالی لازم است. پول کجاست؟ اکنون بدهی ملی لندن در بالاترین سطح از اوایل دهه 1960 است. بخش شرکتی به نظر می رسد نزدیک به زمان بازپرداخت بدهی های زیاد در جریان اصلی بحران مالی جهانی باشد. سرمایه گذاری از خارج بدون دسترسی به بازار واحد از جذابیت کمتری برخوردار است.
اتحادیه اروپا سال گذشته در مورد محرک 1.8 تریلیون یورویی برای بازسازی اروپا پس از ویروس کرونا توافق کرد - جاه طلبی یک اروپای سبزتر، دیجیتالی و مقاوم تر. تا حدودی بدعت آمیز است که بگوییم انگلیس باید در داخل اتحادیه اروپا می ماند، با این برنامه موافقت می کرد و از آن برای مدرن سازی اقتصاد استفاده می کرد. از آنجا که تاکنون اتحادیه اروپا هنگام جستجوی مالی با موانعی روبرو نشده است.