چاپ

ایرانیان جهان -
چارچوب مذاکره "آبه" در تهران
k ٥.٧
٠
روزنامه جوان / متن پیش رو در جوان منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
هادی محمدی| در هفته جاری تهران میزبان وزیر خارجه آلمان و نخست‌وزیر ژاپن خواهد بود تا در مورد کاهش تنش امریکا با تهران و حفظ برجام گفت‌وگوهایی صورت گیرد. اهمیت این دیدارها به اندازه‌ای است که ژاپنی‌ها پس از 40 سال و اروپایی‌ها که تا به‌حال هیچ مسئول عالی رتبه‌ای به تهران اعزام نکرده بودند، حاضر شده‌اند در بالاترین سطوح وارد میدان شوند.
ژاپنی‌ها فقط 5 درصد از نفت خود را از تهران خریداری می‌کنند، ولی 80 درصد نفت خود را از دیگر کشورهای خلیج فارس وارد می‌کنند وآلمان، بالاترین مناسبات پایدار را با تهران در 40 سال گذشته نسبت به بقیه کشورهای اروپایی داشته است.
نگرانی ژاپنی‌ها از تنش در خلیج فارس به دغدغه‌های اقتصادی آن‌ها و غرب مرتبط است و آلمان از راهبرد جدید ایران در قبال عدم پایبندی به تعهدات اروپایی در برجام نگران هستند.
آلمانی‌ها هم مثل فرانسوی‌ها، همان راهبرد امریکایی را در قبال ایران دنبال می‌کنند، ولی در برخی تاکتیک‌های زمانبندی شده متفاوت فکر می‌کنند، یعنی از نگاه غرب و امریکا، فقط مسئله صفر کردن درآمدهای نفتی ایران مطرح نیست و صفر کردن پتانسیل‌های قدرت ملی ایران مطرح است تا برای غارت ثروت ملی ایران، مانعی در پیش نداشته باشند. راهبرد اعلام شده از سوی شورای امنیت ملی ایران که از حمایت و پشتوانه یک اجماع ملی مقامات برخوردار است، اروپا را دچار خطای محاسباتی کرده و نمی‌خواهند با گام‌های قانونی ایران که یک سال نیز به اروپا فرصت داده و هیچ نتیجه‌ای به دست نیامده، در شرایطی قرار گیرند که اهداف راهبردی آن‌ها برای فرسایش قدرت ملی ایران، پابرجا بماند و دچار انفعال شوند. اروپا به خوبی می‌فهمد که در صف‌بندهای جدید بین‌المللی هیچ اهرم فشار جدیدی به جز سیاست‌های تحریمی و یکجانبه امریکا در اختیار ندارند و شورای امنیت سازمان ملل در اختیار آن‌ها نیست؛ لذا آلمانی‌ها بیشتر دنبال توقف راهبرد جدید ایران هستند و با وعده کانال مالی خود، قصد استمرار بازی زمان را دارند تا اقتصاد ایران را ضعیف‌تر کنند.
ژاپنی‌ها نگران حفظ مناسبات و خرید 5 درصدی نفت از ایران نیستند بلکه نگران هستند که ایران در قبال سیاست صفر کردن صادرات نفت ایران توسط امریکا، واکنش نشان داده و اقتصاد ژاپن و غرب و جهان دچار شوک قیمتی شود؛ لذا شینزو آبه که می‌داند یک خط قرمز ایرانی در مقابل ترامپ وجود دارد، به دنبال یک میانبر دیپلماتیک است تا یک حداقل امتیاز برای ترامپ به‌دست آورده و یک دیدار برای ترامپ در حاشیه نشست سازمان ملل دست و پا کند تا کارت بازی ترامپ در انتخابات امریکا باشد. صورت مسئله برای ایران روشن است و آنچه ژاپن و غرب را واداشته تا در بالاترین سطوح دیپلماسی خود به تهران بیایند، راهبرد مقاومت در مقابل ترامپ و موازنه‌سازی در قبال اروپاست تا به تعهدات خود عمل کند و این راهبرد ایرانی کارکردهای خود را به خوبی در مواضع امریکا نشان داده و از سوی دیگر نفاق و خباثت اروپایی‌ها را علنی کرده است. تأکید بر راهبردهای ایرانی در خلیج فارس و دریای عمان و مجبور کردن اروپا به اجرای تعهدات مالی و تجاری در چارچوب برجام، تنها رویکرد مؤثر برای حفظ منافع ملی و امنیت ملی ایران است که نیاز به مذاکره با ترامپ و حتی اروپا ندارد. جنگ اقتصادی ترامپ و غرب، حتی اگر ادعا کنند برای براندازی در ایران نیست، ماهیت روشنی دارد و دروغین بودن این ادعا آشکار است، لذا ایران حق دارد برای حفظ منافع و امنیت ملی خود در چارچوب‌های قانونی و بین‌المللی از همه توان خود بهره جوید. این تصویری است که باید وزیر خارجه آلمان و شینزو آبه از تهران با خود منتقل کنند.