بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - دیپلماسی ایرانی /متن پیش رو در دیپلماسی ایرانی منتشر شده و انتشار آن به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
متیو بان، مهسا روحی، سحر نوروز زاده و ویلیام اچ. توبی-اندیشکده بلفر / دولت جدید جو بایدن در ایالات متحده بارها اعلام کرده در تلاش ها برای احیای توافق هسته ای ایران، به کشورهای اروپایی خواهد پیوست. در همین رابطه، مرکز مطالعات «بلفر سنتر» برای علوم و امور بین الملل در دانشکده کندی دانشگاه هاروارد کارشناسان ایران درباره گام های بعدی پرسیده که در ادامه می خوانید:
هدف ایالات متحده از توافق مجدد ایران چه باید باشد و برای تحقق این هدف چه پیشنهادی دارید؟
متیو بان، استاد جیمز آر. شلسینگر در مطالعات انرژی، امنیت ملی و سیاست خارجی: «هدف ایالات متحده باید همچنان ممانعت از دستیابی ایران به سلاح هسته ای و در عین حال، جلوگیری از یک جنگ دیگر در خاورمیانه باشد. در حال حاضر، این به معنای تلاش برای بازگشت مرحله به مرحله ایران و ایالات متحده به پیروی از توافق هسته ای است. بعدتر، هر دو طرف می توانند با استفاده از این اساس، راه هایی برای کاهش هر چه بیشتر خطر دنبال کردن احتمالی هدف تولید سلاح هسته ای توسط ایران، تقویت امنیت منطقه ای، کاهش تروریسم در منطقه و رسیدگی به سایر موضوعات مورد توجه مشترک را پیگیری کنند. اگر ایالات متحده و ایران بتوانند راهی برای رابطه ای کمتر تهاجمی و نزاع کمتر بیابند، منافع ملی هر دو بهتر تامین خواهد شد.»
سحر نوروز زاده، دانشیار در پروژه مدیریت اتم: «هدف باید جلوگیری از تولید سلاح هسته ای توسط ایران باشد در روندی قابل تایید باشد. ایالات متحده برای قرار گرفتن در موضع قدرتمند مذاکراتی نه فقط در این مقطع حساس زمانی، بلکه در همه دوران های پیش رو، باید اتحاد با شرکا را تجدید و با 1+5/اتحادیه اروپا همکاری کند و به طور مستقیم با ایران روی طرحی برای انطباق کامل هر دو طرف به تعهدات، تعامل داشته باشد. انطباق در برابر انطباق و احیای قوی ترین رژیم بازرسی و نظارتی جهان، می تواند زمان و فضای کلیدی برای شکل دادن به فضای مذاکره پس از عقب نشینی های مهم دیپلماتیک سال های اخیر را فراهم آورد. چنین رویکردی چشم انداز تاثیرگذاری بر روند تصمیم گیری در ایران به شیوه ای که به طور مطلوب تری با منافع امنیت ملی ایالات متحده همخوانی داشته باشد، چه در رابطه با اهداف بیشتر هسته ای و چه اهداف غیر هسته ای، را تقویت می کند.»
مهسا روحی، دانشیار در پروژه مدیریت اتم: «ایالات متحده باید خیلی سریع از طریق رویکرد انطباق در برابر انطباق، در صدد یک بازگشت بی دردسر به توافق هسته ای برآید چون تنها در این شرایط است که می تواند از پیشرفت سریع ایران در برنامه هسته ای جلوگیری کند. چنین اقدامی اهرم فشار ایالات متحده را تضعیف نمی کند، بلکه باعث تقویت آن می شود و این امکان را برای ایالات متحده فراهم می آورد تا ساعت پیشرفت هسته ای ایران را متوقف کند، احتمال رویارویی نظامی بین ایران و اسرائیل یا ایالات متحده را کاهش دهد و تلاش های چندجانبه دیپلماتیک را احیا کند. از همه مهمتر، بازگشت به توافق هسته ای زمان بیشتری را برای توافق های بعدی بر سر موضوعات منطقه ای و سایر زمینه های مورد اختلاف فراهم می آورد. این موضوعات برای منافع امنیتی ایالات متحده و شرکای منطقه ای آن اهمیت حیاتی دارد و تا زمانی که برجام احیا نشود، بعید است که ایران با مذاکره درباره آنها موافقت کند.»
ویلیام توبی، عضو هیئت علمی در پروژه مدیریت اتم: «هر دو طرف باید در یک بازه 60 روزه به شرایط پیش از خروج ترامپ از توافق هسته ای برگردند. عقب نشینی های مداوم از توافق چالش های بزرگ تری را شامل می شود که از جمله آنها می توان به خودداری ایران از ارائه کامل و صحیح دسترسی به آژانس بین المللی انرژی اتمی اشاره کرد. مساله دسترسی آژانس به سایت ها و پرونده هسته ای ایران هیچ ارتباطی به مسائل مهم و حائز اهمیت نادیده گرفته شده در برجام همچون محدودیت در موشک های ایران و کانال نظارت بر واردات و رویکرد شدیدالحن دولت ترامپ ندارد و با استفاده از سازوکارهای انطباق بر توافق برای موفقیت برجام کافی است.»