بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - تسنیم / حدود یک سال بعد از ارائه بسته پناهندگی کمیسیون اروپایی برای کاهش اختلافات نه تنها توافقی برای پذیرش عادلانه پناهجویان شکل نگرفته بلکه سیاست‌های کشورهای اروپایی علیه مهاجران در مسیر سخت‌گیری و بازدارندگی روزافزون قرار گرفته است.
"دویچه وله" آلمان در مطلبی با عنوان سالروزی فاجعه بار در سیاست پناهندگی اروپا نوشت: حدود یک سال بعد از اینکه کمیسیون اروپایی بسته اصلاح پناهندگی در این اتحادیه را ارائه داده است کشورهای عضو این اتحادیه همچنان در این باره با هم اختلاف نظر دارند.
در ادامه این مطلب آمده است: حدود یک سال پیش کمیسیون اروپایی در بروکسل پیشنهاد جدیدی را برای یک سیاست پناهندگی مشترک روی میز قرار داد تا به مناقشات دراز مدت در این باره در اتحادیه اروپا پایان دهد. اما امروز و با گذشت یک سال از این ماجرا همچنان هیچ توافقی درباره نحوه توزیع عادلانه پناهندگان رخ نداده است. با این همه برخی کشورها از اقدامات تدافعی سختگیرانه تر علیه مهاجران که در این پیمان مهاجرتی کمیسیون به آن اشاره شده استفاده می کنند تا نظارت درمرزهای خود را به گونه ای تشدید کنند که قوانین بین المللی و انسانیت به حاشیه رانده شود.
سال گذشته، "رجب طیب اردوغان"، رئیس جمهور ترکیه هزاران پناهجو را برای تحت فشار قرار دادن اتحادیه اروپا به مرزهای یونان فرستاد. در تابستان سال جاری میلادی هم دولت بلاروس از روش ترکیه تقلید کرد و تعداد زیادی از مهاجران عراقی و افغان را روانه مرزهای لیتوانی و لهستان کرد. حاکم بلاروس البته برای این اقدام مورد انتقادهای شدید از طرف گروه های مختلف قرار گرفت و مدتی است که با تحریم هایی مواجه شده است. در این شرایط دولت لهستان از این پناهجویان که حالا در سرزمین هیچ کس و در مرزهای بین دو کشور گیر افتاده اند به عنوان ابزاری برای رویارویی با حاکم بلاروس استفاده می کند و رویکردهای سختگیرانه ای را در قبال این پناهجویان بی دفاع در پیش گرفته است. چندی پیش اولین قربانیان این جنگ نمایشی شکل گرفت و چهار نفر در شب های سرد منطقه از سرما یخ زدند. اما شاید مدتهاست که تعداد کشته ها دراین منطقه بیشتر از قربانیانی است که پلیس مرزی لهستان گزارش می دهد. مدتی است که دولت لهستان وضعیت فوق العاده را در مناطق مرزی وضع کرده و از ورود ناظران مدنی و رسانه ها به این منطقه جلوگیری به عمل می آید. ظاهرا مقامات نمی خواهند تحت نظارت قرار گیرند و اخیرا حتی از تامین غذا و پوشاک از طرف نهادهای امدادی برای پناهندگان هم جلوگیری می کنند.
اوضاع اکنون به قدری نگران کننده است که آژانس پناهندگان سازمان ملل از لهستان خواسته که به حداقل تعهدات بشردوستانه خود در قبال پناهندگان عمل کند و به امدادگران اجازه دسترسی به افراد گرفتار را بدهد. اما لهستان به منظور جلوگیری از مداخلات بین االمللی و با این توجیه که چندین هزار پناهنده امنیت دولتی را به خطر انداخته اند در منطقه وضعیت اضطراری اعلام کرده است.
نویسنده این مطلب در ادامه این اقدامات را کاملا واضخ و شرم آور خوانده و نوشت: این روزها درباره رهبری جنگ هیبریدی علیه لوکاشنکو، حاکم بلاروس سخن به میان می آید. اما پناهندگان سلاح نیستند آن ها انسانند. اتحادیه اروپا باید از مدتها قبل این موضوع را به دولت لهستان یادآوری می کرد؛ اما به نظر می رسد زمانی که بحث از حمایت از مرزهای خارجی اروپا به میان می آید هر اقدامی مجاز است. لهستانی ها این گونه حفاظت از مرزهای خارجی را به گونه ای از یونانی ها یاد گرفته اند.یونان هم مدتهاست که مرز خود با ترکیه در امتداد روخانه اوروس را یک منطقه محصور نظامی اعلام کرده به گونه ای که هیچ کس نمی تواند بر اتفاقات آن نظارت کند.
بارها و بارها گزارش می شود که پلیس مرزی یونان پناهندگانی را که به خاک اروپا رسیده اند بدون هیچ مشکلی از مرزها به عقب باز می گرداند. این گونه اقدامات برای بازگرداندن پناهندگان ممنوع است. چندین بار روزنامه نگاران توانستند اتفاقاتی که دراین منطقه می افتد را بررسی کنند، اما بیشتر موارد این چنینی در مناطق محصور نظامی و پشت درهای بسته و دور از چشمان عموم اتفاق می افتد. یونان همچنین اخیرا از گزینه جدید نگه داشتن پناهندگان در اردوگاه های بسیار امنیتی محصور استفاده می کند. بسیاری از مهاجران عراقی، افغان و دیگر گروه های پناهنده سال هاست که در اردوگاه های یونانی نشسته اند و هیچ چشم اندازی برای شروع زندگی جدید در هیچ کجا ندارند.
نویسنده در ادامه با اشاره به تکنیک های نظارتی دیجیتالی که دولت یونان با مشارکت اتحادیه اروپا برای نظارت بر پناهندگان در اردوگاه های جدید مورد استفاده قرار می دهد نوشت: اگر دولت محافظه کار یونان در آتن این همه انرژی را صرف تسریع روند رسیدگی به درخواست های پناهندگی پناهجویان می کرد هزاران مهاجر امروزه مجبور نبودند مدتهای طولانی در انتظار بمانند. در اینجا انسانیت مدتهاست به دارایی سیاسی تبدیل شده است. این گردباد ( مقابله با پناهندگان) همواره در اتحادیه اروپا می چرخد و همواره کشورهای بیشتری نه تنها در شرق اروپا بلکه در دانمارک و سوئد درهای خود را بر روی پناهندگان می بندند.
کمیسیون اروپا هم همواره سهم بیشتری در این تغییر رویکردها ایفا خواهد کرد. حامیان بی رحم مرزهای خارجی اروپا به جای انتقاد مورد تحسین قرار می گیرند و این دوران بدی برای همه آن هایی است که به ارزش ها و کمک های اروپایی معتقدند.