چاپ

ایرانیان جهان - خودروسازان سنتی می‌توانند از نوآوری بدنه پارچه‌ای در خودروهای الکتریکی آینده خود استفاده کنند تا علاوه بر کاهش هزینه‌ها و فرایندهای تولید،‌ ظرفیت پیمایش آن‌ها را تا حد زیادی افزایش بدهند.

در دنیای کنونی، خودروسازان سنتی مشکلی دارند که شاید چندان به نظر نیاید. شرکت‌های نوپایی مانند تسلا، ریوین و لوسید در مورد نوآوری احساس اضطرار دارند و انگار زندگی آن‌ها به آن بستگی دارد؛ زیرا ارائه نوآوری تنها چیزی است که آن‌ها در رقابت با خودروسازان سنتی موفق می‌کند. به گزارش موتوروان ، خودروسازان برقی آینده‌ای را تصور می‌کنند که جزو سه شرکت بزرگ خودروساز دنیا باشند و فورد و جنرال موتورز و کرایسلر یا حتی استلانتیس را پشت سر بگذارند.

ایرانیان جهان

ممکن است شما به این حرف بخندید، اما فرصتی بدهید تا در این زمینه توضیح دهیم. در دنیای خودروهای الکتریکی ، ظرفیت پیمایش عاملی تعیین‌کننده است. بیشتر محصولات تسلا طبق استاندارد EPA ظرفیت پیمایشی بیش از 480 کیلومتر (300 مایل) را ارائه می‌دهند و خریداران نیز به افزایش شعاع حرکتی خودرو علاقه خاصی دارند. در همین حال، بیشتر خودروسازان سنتی که این روزها خودروی برقی می‌فروشند، ظرفیت پیمایش حدود 400 کیلومتر (250 مایل) یا کمتر ارائه می‌دهند. تنها دو خودرو وجود دارد که شعاع حرکتی نزدیک به محصولات تسلا دارند. به‌عنوان مثال، نسخه‌ای از فورد موستانگ Mach-E به‌طور رسمی ظرفیت پیمایشی حدود 480 کیلومتر دارد، اما ممکن است در آینده این میزان افزایش یابد. تاکنون تنها راهی که خودروسازان سنتی توانسته‌اند به شعاع حرکتی نزدیک تسلا نزدیک شوند، استفاده از بسته باتری بزرگ‌تر از تسلا بوده است. آن‌ها به‌جای تمرکز بر افزایش کارایی خودروی خود، بسته‌های باتری بزرگ‌تر، سنگین‌تر و پرهزینه‌تری نسبت به تسلا مورد استفاده قرار می‌دهند. این موضوع به آن‌ها کمک می‌کند تا فاصله شعاع حرکتی محصولات خود را بل خودروهای برقی تسلا کاهش دهند، اما این کار نمی‌تواند تا همیشه خودروسازان سنتی را به هدف برساند.

ایرانیان جهان

ایده‌ی استفاده از پارچه در بدنه چیز جدیدی نیست. مورخان به یاد می‌آورند که قبلاً هواپیماها کاملاً دارای بدنه‌ای پارچه‌ای بودند. نبردهای جنگ جهانی اول تا حد زیادی به هواپیماهایی با بدنه پارچه‌ای وابسته بود. بدنه‌ی این هواپیماها دارای ساختاری سبک اما به اندازه کافی سفت و سخت بودند تا بتوانند هواپیماهای کم قدرت را در مقابل موانع فیزیکی پیروز کنند.

ایرانیان جهان

مونرو در گفت‌وگو با اعضای تحریریه موتوران به موارد جالبی درباره ارزش نوآوری استفاده از پارچه به‌عنوان بدنه خودرو اشاره کرد. به گفته‌ی مونرو، «نسل بعدی وسایل نقلیه بافته خواهد شد» و «بافندگی» جایگزین «شکل‌دهی» در کارخانه‌ها می‌شود. اگر خودروسازان سنتی مقداری شجاع باشند، این کار را حتما انجام می‌دهند.

ایرانیان جهان

ما در حال حاضر ایده‌ای داریم که به لطف چند خودرویی که قبلاً ساخته شده‌اند، می‌توانند خودروهای پوشیده از پارچه را نشان دهند. جدیدترین آن خودروی مفهومی بی‌ام‌و گینا (GINA) است که در سال 2008 ارائه شد و به نظر بهترین مثال از خودروی دارای بدنه‌ی پارچه‌ای است. گینا یک خودروی اسپرت روباز (کانورتیبل) و جذاب با دو صندلی است که از دوران طراحی کریس بنگل در دپارتمان طراحی بی‌ام‌و به دنیا آمد و ساخت آن هفت سال به طول انجامید.

ایرانیان جهان

بنگل و تیمش نه‌تنها ثابت کردند که طراحی خودرو با روکش پارچه می‌تواند شگفت‌انگیز به نظر برسد، بلکه با این فناوری فرصت‌های بی‌نظیری را به نمایش گذاشتند. نمای بیرونی خودرو فقط از چهار صفحه پارچه تشکیل شده است و در زیر بدنه، محرک‌های برقی و هیدرولیکی قرار دارد که پارچه را به روش‌های مختلف می‌کشد. به‌عنوان مثال، چراغ‌های جلو وقتی موتورها پارچه را مانند پلک چشم انسان پایین می‌برند، پوشانده می‌شوند. کاپوت وجود ندارد که روی لولا باز شود، بلکه شکافی در وسط قسمت جلوی خودرو قرار دارد که می‌تواند برای دسترسی به پیشرانه و قسمت‌های اصلی، به طرفین کشیده شود. در هنگام نیاز به سرعت‌گیری، اسپویلری برای بهبود آیرودینامیک خودرو از قسمت عقب بالا می‌آید. این خودرو واقعا ابتکاری است و قطعا می‌تواند در آینده حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. مقاله‌های مرتبط:
رندرهای جذاب شاسی‌بلند زرهی آخرالزمانی بهترین خودروهای جهان با بدنه فیبرکربن
بی‌ام‌و گینا نوآوری‌هایی را ارائه می‌دهد که هر خودروساز می‌تواند اصول خود را از روی آن کپی کند و محصولی پیشگامانه برای فروش داشته باشد. درباره‌ی بدنه گینا، باید بدانید از اسپندکس با روکش پلی اورتان است که بی‌ام‌و ادعا می‌کند در برابر درجه حرارت بالا و پایین مقاومت می‌کند، متورم یا جمع نمی‌شود و با حرکت مکرر خراب نمی‌شود؛ بنابراین حداقل یک خودروساز در زمینه علوم مواد برای پارچه‌های قابل استفاده در بدنه کار کرده است. تعداد خودروهای دارای بدنه‌ی پارچه‌ای، به‌ویژه در اوایل تاریخ خودروسازی، بیشتر بود. به‌عنوان مثال می‌توان به خودروهای ویمن (Weymann)، ولورکس (Velorex) و آستین (Austin) متعلق به دهه 1920 میلادی اشاره کرد. البته این خودروها در طول زمان منقرض شدند ولی بدان معنا نیست که بدنه پارچه‌ای نمی‌تواند به‌عنوان راه‌حل بهتری برای بدنه خودروهای الکتریکی مدرن، بار دیگر مورد استفاده قرار گیرد. بدنه پارچه‌ای چه مزایای دیگری دارد
پیش از این به برخی مزایای کارایی و نوآوری بدنه پارچه‌ای اشاره کردیم، اما دلیل دیگری وجود دارد که فضای بیرونی بافتنی ارزش توسعه دارد: منحصربه‌فرد بودن. همان‌طور که می‌بینیم بازار خودروی الکتریکی با رقبای جدید گسترش می‌یابد، چیزی که مشخص به نظر می‌رسد این است که همه آن‌ها خیلی معمولی و طبیعی هستند. فرض بر این است که انقلاب الکتریکی فرصتی برای ابداع مجدد خودرو می‌تواند باشد. این انقلاب می‌‌تواند در شکل ظاهری گرفته تا نحوه رانندگی و ساخت آن یا حتی موارد دیگر خود را نشان بدهد؛ اما آنچه ما هم‌اکنون می‌بینیم همان خودروهایی است که از دهه‌ها پیش خریداری می‌کنیم و فقط انرژی خود را از طریق برق تأمین می‌کنند.

ایرانیان جهان