چاپ

ایرانیان جهان - دیپلماسی ایرانی /متن پیش رو در دیپلماسی ایرانی منتشر شده و بازنشر آن در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
ایگور سوبوتین-رگنیوم/ از روز 26 ماه اوت، ساختار جدید دولت ایران آغاز به کار کرد. همان طور که انتظار می رفت، وزیران انتخابی از جناح اصولگرایان هستند. به رغم آن، کارشناسان تصریح می کنند که انتقال از خط مشی روحانی به سوی مشی تندروها، نرم خواهد بود.
تمامی وزیران پیشنهادی از سوی مجلس شورای اسلامی رای اعتماد گرفتند. فقط وزیر پیشنهادی برای وزارت آموزش و پرورش تائید نشد. حسین امیر عبداللهیان به عنوان وزیر امور خارجه جدید انتخاب شد. عبداللهیان در صفحه توییترش خاطرنشان کرده است که سیاست کابینه جدید بر آسیا و کشورهای همسایه متمرکز خواهد بود. او در ادامه، افزوده است که قصد دارد، دیپلماسی متوازن، فعال و هوشمندی را بر پایه اصل عزت و خرد در پیش بگیرد.
انتساب های جدید به بروز جنجال های دیپلماتیک در خارج از ایران منجر شده است. مثلا دولت آرژانتین از انتصاب محسن رضایی به عنوان معاون رئیس جمهوری در امور اقتصادی و احمد وحیدی به عنوان وزیر کشور انتقاد کرده است. در کشورهای امریکای جنوبی، این دو سیاستمدار به دست داشتن در عملیات تروریستی در بوینس آیرس در سال 1994 میلادی مورد ظن قرار دارند. وزارت امور خارجه آرژانتین خاطر نشان کرده که انتصاب وحیدی و رضایی، توهین به عدالت در آرژانتین است.
نیکیتا سماگین، کارشناس شورای روسیه در امور بین الملل که در ایران سکونت دارد و خبرنگار مقیم خبرگزاری ایتارتاس است، معتقد است: «ترکیب کابینه جدید کاملا با وضعیت آقای رئیسی به عنوان یک فرد اصولگرا مطابقت دارد. از میان 19 وزیر پیشنهادی، 9 نفر جزء کابینه دولت محمود احمدی نژاد هستند. محسن رضایی از اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است. یعنی، آقای رئیسی تلاش می کند، جناح اصول گرا را اطراف خود جمع کند.»
سماگین در ادامه می گوید: «وزیر دفاع جدید ایران فردی با نفوذ در این عرصه است. عبداللهان نیز مشاور سابق در مجلس شورای اسلامی است و سال ها در وزارت امور خارجه فعالیت داشته است. او اصولگراست، اما فرد میانه رویی بشمار می رود که از تجربه خوبی در عرصه دیپلماتیک برخوردار است. نکته مهم این است که او پیوسته، سخنان مثبتی در خصوص روسیه و نقشش در منطقه ایراد می کند. در وزارت امور خارجه ایران تغییراتی به وقوع می پیوندند که تحولات کیفی را به همراه خواهد داشت که چه بسا در جاهایی رادیکال به نظر برسد. البته از سخنان آقای رئیسی چنین برمی آید که سیاست خارجی ایران تغییر جدی نخواهد کرد. اما به هر حال این تغییرات یک چرخش تدریجی به سوی در پیش گرفتن موضع نسبتا تندتری در سیاست خارجی خواهد بود.»
سماگین در پایان می گوید: «برای روسیه، دولت جدید سید ابراهیم رئیسی به معنای بروز تغییرات جدی در رابطه با ایران نخواهد بود. روسیه متحد اصلی ایران است و زبدگان سیاسی ایران هرگز این موضوع را از یاد نمی برند.»