ایرانیان جهان - جماران /متن پیش رو در جماران منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
با تجزیه و تحلیل سکوهای پرتاب مین، تنوع آن‌ها در نیروهای مسلح چین آشکار می‌شود: زیردریایی‌ها، ناوشکن‌ها، ناوچه‌ها، برخی از واحدهای مین‌روب و واحدهای تهاجم آبی خاکی، هلیکوپترها، جنگنده‌های بمب‌افکن جِی‌اِچ-7 و حتی کشتی‌های غیرنظامی مانند قایق‌های ماهیگیری مجهز.
گزارشی که توسط وب‌سایت ایتالیایی اینساید اوور منتشر شده است، به قلم پائولو مائوری، از مین‌های دریایی به عنوان ستون فقرات نیروی دریایی چین نام برده و تأکید کرده است که توانایی آن در پنهان‌کاری و گسترش سریع، آن را به یک سلاح غافلگیری استراتژیک تبدیل می‌کند.
نویسنده گفت که موشک‌های هایپرسونیک، جنگنده‌های نسل پنجم، ناوهای هواپیمابر جدید و موشک‌های بالستیک ضد کشتی، همراه با منابع نظامی جدیدی که توسط جمهوری خلق چین مستقر شده است، نشان‌دهنده یک تغییر عقیدتی در حال انجام است.
با این حال، استراتژی تقویت سیستم دریایی که پکن دنبال می‌کند، بر سلاحی بسیار ساده‌تر، کوچک‌تر و در دسترس در تعداد زیاد متمرکز است، و آن مین‌های دریایی است.
تقویت رهگیری دریایی
پائولو مائوری می‌گوید که عملیات رهگیری دریایی در حال حاضر در دریاهای مجاور سرزمین‌های قاره‌ای جمهوری چین اعمال می‌شود و شامل دو منطقه اصلی بحران - یا 3 منطقه اگر مجمع‌الجزایر سنکاکو ژاپن به آن اضافه شود - است که در قلب دستور کار ارتش آزادی‌بخش خلق چین قرار دارد: دریای چین شرقی و دریای چین جنوبی.
وی تاکید کرد که هر دو دریا در محدوده چیزی قرار دارند که به عنوان زنجیره جزایر اول شناخته می‌شود، مجموعه‌ای از مجمع‌الجزایر که از ژاپن تا فیلیپین امتداد دارد و - بر اساس دکترین نظامی چین - به عنوان «حیاط خلوت» چین در نظر گرفته می‌شود.
دفتر سیاسی حزب کمونیست چین از دیرباز توجه فزاینده‌ای به توسعه قابلیت‌های دریایی ملی، از طریق یک طرح ساخت و ساز بزرگ شامل شاخه‌های مختلف ناوگان، بدون غفلت از مؤلفه زیردریایی که بر زیردریایی‌های تهاجمی هسته‌ای و حامل موشک‌های بالستیک متمرکز است، داشته است.
علاوه بر این، چین دارای تعداد زیادی زیردریایی کوچک از نوع «اس‌اس‌کی» است که به طور خاص برای تقویت قابلیت‌های رهگیری دریایی در آب‌های خود وارد خدمت شده‌اند و این امر به آن انعطاف‌پذیری بالایی در مناطق نزدیک به سواحل خود می‌دهد.
دفتر سیاسی حزب کمونیست چین توجه فزاینده‌ای به توسعه قابلیت‌های دریایی ملی، از طریق یک طرح ساخت و ساز بزرگ شامل شاخه‌های مختلف ناوگان، نشان داده است.
تهدید اصلی
نویسنده فاش کرد که کارشناسان نیروی دریایی چین می‌گویند: «مین‌های دریایی به آسانی کاشته و به سختی پاک می‌شوند، قابلیت پنهان‌کاری بالایی دارند، قدرت تخریب آن‌ها زیاد است و ارزش تهدیدی که ایجاد می‌کنند، طولانی‌مدت است.»
به گفته این کارشناسان، اهداف اصلی یک استراتژی تهاجمی چین در مورد استفاده از مین‌ها عبارتند از: منع دسترسی به پایگاه‌ها، بنادر و مسیرهای کشتیرانی دشمن، از بین بردن قابلیت‌های حمل و نقل دریایی دشمن، حمله یا محدود کردن توانایی حرکت کشتی‌های جنگی و فلج و تضعیف توانایی رزمی نیروی متخاصم.
به گفته نویسنده، مین‌های دریایی تهدید اصلی برای هر نیروی دریایی هستند، علاوه بر این، این اشاره با ارزیابی نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق مبنی بر اینکه ـ«قابلیت‌های جنگ مین نیروی دریایی آمریکا در مقایسه با مناطق دیگر ماموریت‌های رزمی بسیار ضعیف است» مطابقت دارد.
نویسنده تأکید کرد که نقش برجسته مین‌گذاری در دکترین نظامی معاصر چین از ذکر این اصطلاح در کتاب سفید دفاعی چین در سال 2008 حداقل 3 بار مشخص است، زیرا بسیاری از کشورها تا حد زیادی قابلیت‌های خود را در زمینه مقابله با مین‌ها ایجاد می‌کنند.
نویسنده افزود که زیردریایی‌های دارای پیشرانه هسته‌ای بزرگ و پنهان کردن آن‌ها دشوار است و بدون شک تعدادی از سازمان‌های اطلاعاتی وابسته به سایر قدرت‌ها به دقت دامنه این تحولات و اهمیت آن را دنبال می‌کنند.
برعکس، قابلیت‌های جنگ مین دریایی به راحتی پنهان می‌شوند و این امر آن را به «گلوله نقره‌ای» واقعی در زرادخانه نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق تبدیل می‌کند.
به لطف اتکای گسترده به مین‌های دریایی، نیروی دریایی چین کاملاً قادر به تحمیل محاصره بر تایوان و قطع خطوط ارتباط دریایی حیاتی در منطقه اقیانوس آرام غربی، به ویژه با توجه به ماهیت خاص بستر دریا، جایی که برخی از مناطق دارای آب‌های کم عمق هستند، مانند آنچه در تنگه تایوان وجود دارد، شده است.
با تجزیه و تحلیل سکوهای پرتاب مین، تنوع آن‌ها در نیروهای مسلح چین آشکار می‌شود: زیردریایی‌ها، ناوشکن‌ها، ناوچه‌ها، برخی از واحدهای مین‌روب و واحدهای تهاجم آبی خاکی، هلیکوپترها، جنگنده‌های بمب‌افکن جِی‌اِچ-7 و حتی کشتی‌های غیرنظامی مانند قایق‌های ماهیگیری مجهز.
این برنامه‌های آموزشی این گرایش را منعکس می‌کنند و از هنگ‌های هوایی در ناوگان دریای چین شرقی و دریای چین جنوبی نیز استفاده می‌کنند، که بر تمرکز فزاینده بر قابلیت‌های رهگیری در دریاهای مجاور تأکید می‌کند.
بازار ![]()